Finais dos oitenta

O verán era aquela praia, na que cada ano afogaban sen intención dous os tres bañistas, que rara vez nos interrompían, cun silencio que ningunha resposta satisfactoria podería romper, o calendario de festas, as saídas, as risas, as fallidas, (incluso triunfando) intencións eróticas. Eu non esperaba nada da vida, que é ese xeito que temos os covardes de esperalo todo.

Estaba a naufragar si, pero gustábame tanto nadar!

Mario Caneiro